Als het BSN niet meer beperkt hoeft te worden, dus als het een vrij bruikbaar attribuut is, dan hoeft er dus minder te worden beperkt, hoeft er minder te worden geregeld. Dat betekent dat er diverse wetten en regels afgeschaft kunnen worden.
De eerste wet is de Wabb, de Wet algemene bepalingen burgerservicenummer. Deze wet regelt hoe het BSN beheerd en toegekend moet worden. Verschillende artikelen zijn wel logisch, zo staat vermeld dat elke ingezetene eenmalig een uniek nummer krijgt. Maar wie verstand heeft van informatiemanagement en informatiearchitecturen, weet dat datakwaliteit staat of valt met het beheer van unieke sleutels. Dit hoeft niet in de wet te staat, het is gewoon een architectuurprincipe
Het enige relevante artikel uit deze wet is misschien wel Artikel 12, waarin voorwaarden voor vaststelling van de identiteit (de gebruiker van een BSN) worden vermeld. Maar om de wet voor dit artikel in stand te houden is de vraag. Het artikel kan beter in enige andere vorm elders worden toegevoegd.
De Wet aanvullende bepalingen verwerking persoonsgegevens in de zorg regelt dat in de zorgsector het BSN gebruikt moet worden.
Het BSN in de zorg wordt gebruikt om:
Als de overheid in de zorgfinancieringsregulering enkelvoudig vastlegt dat het BSN moet worden gebruikt, dan is die hele wet feitelijk overbodig. Het is vanuit de optiek van datakwaliteit immers evident dat een betrouwbaar gegeven essentieel is om de gegevensverwerking betrouwbaar in te richten.
Een groot deel van deze wet gaat ook nog eens over regulier gegevensbeheer en privacyborging. Dat eerste onderdeel is al ondervangen door het begrip datakwaliteit, het tweede deel valt al onder de vigerende privacywetgeving.
